کشف گنجینه ای از سکه های نقره در جنگل های رومانی
در غرب رومانی، نزدیکی شهر کوچک Neuorid، گروهی از جستجوگران آماتور ماجراجویی تازه ای را آغاز کردند. آن ها با فلزیاب های خود در دل جنگل قدم می زدند و به دنبال نشانه ای از گذشته های دور می گشتند. ناگهان دستگاه یکی از آنان، رائول ولاد سوتا، واکنشی غیر منتظره نشان داد. رائول با دقت شروع به کندن خاک سطحی کرد و نخستین نشانه از یک کشف بزرگ پدیدار شد: یک سکه نقره ای کوچک.
هیجان گروه با پیدا شدن سکه دوم و سوم افزایش یافت و زمانی که حفاری کمی عمیق تر شد، دهانه یک ظرف سرامیکی آشکار گردید. آن ها به سرعت دریافتند که در آستانه کشف گنجینه ای واقعی قرار گرفته اند.
ظرفی پر از سکه های تاریخی
پس از دقایقی حفاری محتاطانه، ظرفی سنگین حاوی هزاران سکه نقره نمایان شد. بررسی های اولیه نشان داد که این سکه ها مربوط به اوایل قرن شانزدهم هستند و اغلب آن ها دینار مجارستانی به شمار می آیند. شمارش نهایی نشان داد که این گنجینه شامل حدود 4868 سکه نقره است که در دوران سلطنت ولادیسلاو دوم، پادشاه بوهمیا، مجارستان و کرواسی ضرب شده اند.
علاوه بر دینارها، سه سکه بزرگ آلمانی موسوم به تالر که هر کدام وزنی در حدود 30 گرم دارند نیز کشف شد. چهار سکه دیگر با اندازه متوسط هم وجود داشت که هنوز به طور دقیق شناسایی نشده اند. مجموع وزن این ظرف و محتوای آن حدود 4.5 کیلوگرم برآورد شد که از این میزان نزدیک به 3 کیلوگرم تنها مربوط به خود سکه هاست.
قوانین سختگیرانه و مسئولیت کاشفان
در رومانی، قوانین مربوط به گنجینه ها به وضوح مشخص شده است. هر فردی که با استفاده از فلزیاب به کشف آثار تاریخی یا اشیای ارزشمند دست یابد، موظف است ظرف مدت 72 ساعت کشف خود را به مقامات محلی یا موزه ها گزارش کند. این گروه نیز با پایبندی به قانون، گنجینه سکه را به دفتر شهردار Neuorid تحویل دادند.
سپس با همکاری شورای شهر، عملیات انتقال و شمارش دقیق سکه ها انجام گرفت. این اقدام نه تنها نشان دهنده مسئولیت پذیری کاشفان بود، بلکه اعتماد نهادهای دولتی به جستجوگران محلی را نیز تقویت کرد.
ارزش مالی و پاداش کاشفان
بر اساس قوانین رومانی، هر گنجینه ای که به ثبت برسد، دارایی دولت محسوب می شود و در نهایت در موزه ها برای نمایش و مطالعه نگهداری خواهد شد. با این حال، برای تشویق جستجوگران و قدردانی از تلاش آن ها، قانونی وجود دارد که سهمی از ارزش کشف شده را به کاشفان اختصاص می دهد.
طبق این قانون، رائول و همکارانش مستحق دریافت 30 تا 45 درصد ارزش بازار گنجینه هستند، میزانی که توسط ارزیابی رسمی مشخص خواهد شد. این پاداش می تواند زندگی کاشفان را دگرگون کند، اما از سوی دیگر تضمین می کند که آثار تاریخی به شکل قانونی حفظ شوند و از قاچاق یا فروش غیرقانونی در بازار سیاه جلوگیری شود.
اهمیت تاریخی سکه ها
یافته های Neuorid صرفاً ارزش مالی ندارند، بلکه از منظر تاریخی بسیار با اهمیت اند. دینارهای نقره ای ولادیسلاو دوم به دوره ای حساس از تاریخ اروپای مرکزی تعلق دارند، زمانی که مجارستان، بوهمیا و کرواسی در میانه تحولات سیاسی و اقتصادی گسترده قرار داشتند.
این سکه ها شواهدی ملموس از اقتصاد پولی آن دوران به شمار می روند. وجود تالرهای آلمانی در کنار دینارهای مجارستانی نیز نشان می دهد که شبکه ای از تبادلات تجاری میان مناطق مختلف اروپا وجود داشته است. بنابراین، این گنجینه نه تنها یک کشف تصادفی بلکه سندی زنده از روابط اقتصادی و فرهنگی قرن شانزدهم است.
پرسشی درباره منشأ دفن
یکی از پرسش های مهمی که باستان شناسان اکنون با آن مواجه هستند، دلیل دفن این حجم عظیم سکه در دل جنگل است. احتمال دارد صاحبان آن، در زمان بروز جنگ یا نا آرامی ها، دارایی های خود را برای حفاظت در زیر خاک پنهان کرده باشند و هرگز فرصت بازیابی آن را نیافته باشند.
فرضیه دیگر آن است که این گنجینه به یک تاجر یا گروهی از بازرگانان تعلق داشته که در مسیر سفر خود به دلیلی نامعلوم نتوانسته اند بازگردند. هرچه باشد، کشف اخیر به ما یادآوری می کند که جنگل ها و خاک رومانی هنوز رازهای بسیاری را در دل خود پنهان کرده اند.
از جنگل تا موزه
اکنون که گنجینه در اختیار دولت قرار گرفته، قرار است پس از بررسی های دقیق تر به یکی از موزه های ملی رومانی منتقل شود. در آنجا نه تنها ارزش مالی، بلکه اهمیت تاریخی و فرهنگی آن برای عموم مردم آشکار خواهد شد. این گنجینه فرصتی برای پژوهشگران نیز فراهم می آورد تا درباره ساختار اقتصادی، شیوه ضرب سکه و حتی تکنیک های فلزکاری در اوایل قرن شانزدهم مطالعات عمیق تری انجام دهند.
میراثی برای آینده
کشف گنجینه سکه های نقره در Neuorid بار دیگر اهمیت نقش جستجوگران آماتور و همکاری آن ها با نهادهای رسمی را برجسته می سازد. اگر این گروه کشف خود را به صورت قانونی گزارش نمی کرد، شاید بخشی از تاریخ اروپا برای همیشه از دست می رفت یا در بازارهای غیرقانونی پراکنده می شد.
این ماجرا نشان می دهد که چگونه مسئولیت پذیری، قانون مداری و علاقه به گذشته می تواند دستاوردی بزرگ برای تاریخ و فرهنگ به همراه داشته باشد. امروز این سکه ها نه تنها بخشی از گنجینه ملی رومانی هستند، بلکه میراثی جهانی محسوب می شوند که داستانی از 500 سال پیش را روایت می کنند.